Er is nooit reden om te stressen.

Zo denk je dat je niks te doen hebt en zo vergeet je alles.

Het is geen geheim dat ik het niet ontzettend druk heb op het eiland omdat alles rustig in de eerste versnelling gaat. Dat is zo niet goed voor mij.

Dit betekent dat ik alles rustig aan doe en dan op de klok kijk en me realiseer dat ik al een uur te laat ben. Zo ben ik gister vergeten mijn blog te schrijven.

Was je gister druk dan? Nee.

Maar dan neem je je voor om naar de borrel te gaan en dan kijk je op de tijd en dan is de borrel een half uur geleden al begonnen. Dan race je snel erheen om te zien dat je niet de enige bent die wat later binnenkwam.

En zo denk ik maar weer er is geen reden om te stressen.

Zo heb ik een doel opgesteld dat ik allemaal mooie zonsondergangen wil fotograferen. Of het nu boven op de bult is waar ik woon en eerst een ontzettend stijle bult af moet lopen (denk eraan die moet ik ook weer op lopen) Of een prachtig afgelegen of toeristisch strand waar ik met een Piña Colada naar aan het kijken ben.

Het eiland staat in de stijgers want de Heineken Regatta komt eraan! Ik heb er nu al zin in! lekker eten, leuke dansjes en veel gezelligheid. Dat heb ik nodig. En iedereen op het eiland wordt al blijer per dag merk ik. Het Regatta is vorig jaar niet doorgegaan door Covid dus iedereen is er klaar voor! En gelukkig mag ik mijn twee mesties meenemen om ermee van te genieten. Er is geen reden om te stressen!

Wat natuurlijk wel weer om te stressen is, is dat mijn oog zichzelf langzaam opblaast. Mijn slijmvlies is ontstoken, oftewel 'pink eye'. Jemig wat kut... Gelukkig krijg ik tips van mijn persoonlijke verpleegster mama en hoop ik dat het snel over is. En ik maar denken dat het lekker was dat er zoveel wind was...

Er is iets heel kleins om over te stressen?